Nowa zabawka

 

Troche tak czuje sie, jakbym dostala do rak nowa zabawke. Niby to lalka, jak inne do tej pory w moim posiadaniu, ale ta rozni sie od nich. Jeszcze nie zdazylam poznac jej wszystkich funkcji i mykow, tak jak znam te stare. Nowa fascynuje, ale i denerwuje, czlowiek nie zna dzialania wszystkich jej guziczkow, chcialby wyprobowac, ale powstrzymuje obawa, ze moze cos zepsuc, pokasowac, wyslac w kosmos albo przedwczesnie upublicznic. 

Denerwuje za mala czcionka, bo o ile w wersji roboczej moge sobie ja powiekszyc, tak w wersji opublikowanej dalej jest mala, a w ustawieniach zwiekszenie liczby pixeli powoduje jedynie zwiekszenie odstepow miedzy linijkami, podczas gdy wielkosc czcionki pozostaje niezmienna. Stara wersja bloggera byla pod tym wzgledem znacznie lepsza, mozna bylo sobie zmieniac i manipulowac bez konca, tu mozliwosci sa znacznie ograniczone. Albo ja sie nie znam. Nie dotyczy to jednak wielkosci czcionki tytulu bloga, te zwiekszylam  bez problemow, tekstu zwiekszyc nie potrafie.

Ale co tam, i tak mi sie wszystko podoba, ta obecna prostota wygladu strony, brak paskow bocznych i wszystkich cudactw, ktore odwracaly uwage. Mam tez mocne postanowienie ograniczenia zdjec do minimum, moze nawet uda sie ich uniknac w ogole. Zdjecia futer i mojej codziennosci sa dostepne na biezaco na fb, a gdyby zachcialo mi sie znow gdzies ruszyc z aparatem, mam do dyspozycji swoja fejsbukowa strone fotograficzna. Tutaj ogranicze sie do pisaniny. To jedna ze zmian formuly bloga, bo poza tym jeszcze nie wiem, jaka formule powinien ten nowy blog przyjac. Mysle jednak, ze wpisy niewiele beda sie roznily od tych na starym blogu.

Nie wiem, czy wszyscy zauwazyli, jaka jest data zalozenia tego bloga, wczoraj byl piatek 13-go, wprawdzie nie grudnia, ale osobom przesadnym moglaby sie ta data nie spodobac. Wszystkim, ale nie mnie, bo ja zawsze w poprzek i pod wiatr. Mam silne postanowienie, ze ta wlasnie data bedzie dla mojego bloga szczesliwa, a jak nie bedzie, to ja sobie to szczescie narysuje (gdzies kiedys przeczatalam to zdanie i spodobalo mi sie na tyle, ze je tu cytuje).  13-go w piatek przed pierwsza wojna japonska bylam operowana na wyrostek robaczkowy, a w tych zamierzchlych czasach byla to niemala operacja, caly tydzien spedzilam w szpitalu, a blizna na pol brzucha straszy do dzisiaj. I co? Nic zlego sie nie stalo, przezylam bez szkod na zdrowiu, nie liczac szkod na umysle, ale co tam, da sie z tym jakos zyc.