Kruca bomba!

  Zanim ogarne posty polskie, dzisiaj taka zatkajdziura.

 

 Wspomnialam jeszcze przed wyjazdem na fejsbuku, ale teraz opisze szerzej, jak to z bomba bylo. Wojny sa same w sobie czyms okropnym, ale nawet kiedy sie skoncza, pozostawiaja w ziemi bardzo niebezpieczne miny czy niewybuchy. Podobnie bylo w Polsce, gdzie niejeden z moich rowiesnikow stracil rece lub zycie, a w najlepszym przypadku palce, kiedy zabawial sie pordzewiala amunicja czy pociskami. Wszedzie do dzisiaj tkwia w ziemi smiertelne pulapki.

W Niemczech co rusz slyszy sie w radiu o wielkich akcjach ewakuacyjnych po znalezieniu niewybuchow, przy okazji jakichs prac ziemnych. Tak bylo rowniez wielokrotnie w moim miescie, tyle tylko, ze glowne skladowisko bomb bylo w miejscu polozonym nieco na uboczu, nad rzeka i mozna bylo te bomby jakos zabezpieczyc, po czym pozostawalo kilka dni na zorganizowanie ewakuacji i detonacji bomby.

Tymczasem 7 pazdziernika znaleziono przy okazji ulicznej wymiany rur wodno-kanalizacyjnych 250-kg bombe w samym sercu miasta, niedaleko wezla komunikacyjnego, takiej stacji przesiadkowej wszystkich autobusow miejskich, doslownie na skraju starowki. Natychmiast wstrzymano ruch kolowy, czyli stanela cala komunikacja panstwowa, a prywatne auta puszczano dalekimi objazdami. Wyznaczono krag o promieniu 300 metrow i rozpoczeto stamtad natychmiastowa ewakuacje wszystkiego, co zyje. Cala starowka i wszystkie na niej sklepy, gabinety lekarskie, placowki uslugowe, no i mieszkancy. Przy skrzyzowaniu, gdzie znaleziono bombe, stoja dwa wiezowce, w tym jeden mieszkalny. Kiedy juz udalo sie usunac ze strefy bezposredniego zagrozenia wszystko, co zywe, rozszerzono krag do kilometra. I tu zaczely sie schody, bo obejmowal on m.in. dwa szpitale (w jednym z nich niedawno przyszedl na swiat moj wnuczek), dom opieki i do diabla mieszkancow, w tym chorzy do transportu lezacego albo znajdujacy sie na kwarantannie.

Z sasiednich powiatow nadciagnely posilki, karetki sanitarne z ratownikami, dodatkowe sily policyjne, straz pozarna i sluzby techniczne. Z Hannoveru dotarl policyjny smiglowiec, ktory wraz z licznymi dronami patrolowal okolice, bo nie brakowalo durniow, ktorzy postanowili pieszo lub na rowerach przedostac sie przez zamknieta strefe, bo im objazdy byly za dalekie. To wszystko opoznialo prace, ale w koncu, ok. 1.00 w nocy teren byl zabezpieczony, wszyscy ewakuowani, a bylo ich 20 000, wyobrazcie sobie. Do dziela przystapil Ogniomistrz Kalen Thorsten Lüdeke i profesjonalnie unieszkodliwil to smiertelne znalezisko. Jest mistrzem w swoim fachu, ale zawsze pozostaje ten margines niebezpieczenstwa, jak w 2010 roku, kiedy bomba wybuchla saperom w rekach i kosztowala zycie trzech mezczyzn. W styczniu tego roku znaleziono bombe na terenie osiedla, na ulicy tuz obok kosciola, wtedy obstawiono wszystko kontenerami z piachem i detonowano niewybuch na miejscu, przewoz na poligon bylby zbyt ryzykowny. Zawsze jednak pamieta sie przypadki, w ktorych zgineli saperzy i kazda taka akcja jest przygotowywana tak skrupulatnie, zeby sie nie powtorzylo. 

 

Dzielny mistrz saperski Thorsten Lüdeke z unieszkodliwiona bomba. Zrodlo

 

Musze przyznac, ze szczerze podziwiam organizacje calej tej akcji, zwazywszy, ze nie bylo ani minuty czasu na jakies przygotowania, znalezisko zaskoczylo wszystkich, a jak sie pozniej okazalo, koparka znacznie uszkodzila niewybuch i Lüdeke poinformowal jej operatora, ze mial niebywale szczescie i powinien zawsze 7 pazdziernika swietowac swoje drugie urodziny. Pol miasta moglo wyleciec w powietrze, czas naglil, autobusy miejskie zmienione zostaly w transport ewakuacyjny, hale sportowe i szkoly zaanektowane na hale zbiorcze, przygotowano nawet lozka, rozdawano napoje i jedzenie, pomyslano nawet o zwierzetach. Nasz jeszcze obecny burmistrz miasta dwoil sie i troil, byl wszedzie, wydawal komunikaty, pilnowal i sprawil sie naprawde znakomicie. Ta nowa, swiezo wybrana burmistrzka, nie udzwignelaby, brak jej doswiadczenia Köhlera, ktory podczas swojej kadencji na niejednej bombie zeby zjadl. Jestem naprawde zachwycona organizacja tego gigantycznego wyzwania logistyczno-technicznego. Przebieglo bez zaklocen.

Juz sie martwilam, skad bede jechala autobusem do mamy, bo te busy dalekobiezne odjezdzaja sprzed dworca, a i on byl zamkniety, teren przed nim i tory kolejowe calkiem zablokowane, ruch pociagow wstrzymany. Pewnie by nas jakos powiadomili o zmianie miejsca, ale co bym sie nastresowala, to moje.