Chcialabym znowu moc spojrzec w przyszlosc z optymizmem, znow moc sie beztrosko smiac, byc spokojna o zdrowie i zycie moich najblizszych, czuc sie bezpiecznie i nie martwic o sprawy materialne. Chcialabym zyc godnie, niekoniecznie bogato, byc szanowana i odpowiednio wynagradzana za prace.
Chcialabym, zeby ludzie szanowali siebie nawzajem, bez wzgledu na wyznanie, opcje polityczna czy miejsce zamieszkania. Chcialabym, zeby szanowali srodowisko, w ktorym zyja i zwierzeta je zamieszkujace. Chcialabym, zeby psy przy budach nie zamarzaly, a szczeniaki tuz po urodzeniu nie byly wyrzucane do smieci. Chcialabym, zeby zwierzeta rzezne traktowane byly do konca z naleznym szacunkiem, skoro juz musimy je zjadac.
Chcialabym, zeby polityka sluzyla dobru ludzi, a nie ich wyzyskowi, ponizaniu i pogardzie. Chcialabym, by wszystko mialo swoj porzadek, by sady i caly wymiar sprawiedliwosci byly niezalezne od polityki, by media nie chodzily na partyjnym pasku. Chcialabym przejrzystosci w polityce, pelnej otwartosci wobec tych, ktorzy polityke utrzymuja, sa jej pracodawcami. Chcialabym rzetelnego rozdzialu kosciola od panstwa, bezwarunkowego i natychmiastowego. Wyznanie czy ateizm to absolutnie prywatne sprawa kazdego obywatela i epatowanie nimi w przestrzeni publicznej nie ma prawa miec miejsca. Koniec z dotacjami panstwowymi, osrodki wyznaniowe powinny byc utrzymywane przez wyznawcow.
Chciclabym, zeby pomoc miedzynarodowa byla obowiazkiem panstw lepiej rozwinietych i nie powinna polegac na bezwarunkowym imporcie mlodych i silnych mezczyzn, moze jedynie czasowo po to, by ich wyksztalcic i poslac z powrotem. Pomoc nie polega na karmieniu rybami bez konca calego trzeciego swiata, lecz na uswiadomieniu, czym jest wedka i jak sie nia poslugiwac, ale we wlasnym kraju.
Chcialabys? Stara a glupia! A naiwna jak male dziecko! Mozesz sobie chciec, tyle mozesz. Swiatem rzadzi pieniadz i ci, ktorzy maja go w nadmiarze. Oni jednak wola szykowac wycieczki na Marsa, zamiast zajac sie najpierw naprawa swiata tu, na Ziemi.
Chcialabym moc jeszcze spojrzec z optymizmem w przyszlosc, chcialabym miec po co zyc i na starosc zakosztowac choc odrobiny beztroski. Podobno nadzieja umiera ostatnia, ja swoja juz pogrzebalam...
Piękny tekst, mogłabym się pod nim podpisać. Ale nie w całości.Zmieniłabym zakończenie, bo ja bez nadziei nie umiałabym żyć , życie straciłoby sens.
OdpowiedzUsuńUśmiechnij się- mimo wszystko! Życie jest pełne niespodzianek, także dobrych!
Pozdrawiam.
Matyldo, pierwszy przyklad z brzegu, pandemia. Szykany sa rozszerzane, przedluzane, a wzamian nic. Ludzie chetnie by sie szczepili, to nie ma szczepionek i ani slowa wyjasnienia, tylko durna uwaga, ze Angela nie ma sobie nic do zarzucenia. Drugie to paraliz miasta, zdarzyl sie po raz pierwszy, kiedys tego nie bylo. I znow ani slowa wyjasnienia, przeprosin. Miasto nadal nie oczyszczone, tym razem z lodu, w ktory zmienil sie snieg, ludzie lamia sie na potege. I tak wszedzie i ze wszystkim, wiec skad czerpac nadzieje?
UsuńWiele osób chce tego samego co Ty, ale jakoś nic z tego nie wynika. Jedyne czego naprawdę chcę to odejście dopóki jeszcze jestem stosunkowo trzeźwa i niezbyt męcząca dla otoczenia. Nie jestem w dołku, nawet pandemia mało mnie dotyka-zapewne kiedyś minie, bo wszystko mija.
OdpowiedzUsuńNic nie wynika, bo arogancja wladzy osiagnela rekordowe szczyty, zarowno w Polsce, jak i tutaj. Swiat sie wali, szykany przedluzone, ale szczepionek ani widu. Rzad nie pofatygowal sie wyjasnic cokolwiek, rzad cisnie wszystkich i ani mysli pomagac. Ciekawe, co zrobia z fala bankructw, ktore musza nastapic. W takich okolicznosciach ta pandemia nie minie nigdy, bo zanim racza sprowadzic szczepionki, wirus zmutuje jeszcze ze 100 razy, a na mutanta trzeba bedzie wymyslac nowe szczepionki.
UsuńI moze by talk choc slowo wyjasnienia czy przeprosic za zaistniala sytuacje`? Eee, po co, frajerzy sie grzecznie dostosuja i beda trzymali geby na klodke, po co sie wysilac.
Chciałabym tego samego co Ty. Ale to byłby świat idealny. I chciałabym mieć nadzieję na choć trochę lepszą przyszłość. Na razie nie mam.
OdpowiedzUsuńDopoki wiecej do powiedzenia maja ci, ktorzy maja wiecej w portfelach, zamiast tych, ktorzy wiecej umieja i wiedza, dopoty ten swiat bedzie tak samo chory jak jest. Ja do niedawna mialam nadzieje na normalnosc, nic wiecej, tylko taka normalnosc, jaka mialam przed pandemia. Teraz wiem, ze nigdy juz normalnie nie bedzie, bo rzady zasmakowaly w szykanowaniu i trzymaniu krotko przy pysku calych spoleczenstw. Bedzie tylko gorzej, lepiej nigdy.
UsuńI ja!
OdpowiedzUsuńTyle tylko, ze rewolucji nie zrobi sie zza klawiatury kompa, a mlodzi niechetnie rusza sie z domow.
UsuńNIc tylko podpisac sie pod tymi Twoimi "chcialabym", wszystko to tez chcialabym...hmmm..,moze jednak warto miec nadzieje na czesc tych "chcialabym"? oby jednak choc troche sie stalo...
OdpowiedzUsuńJuz nie mam nadziei, Grazynka. Arogancja wladzy, i tu, i tam, jest nie do opisania, oni nie odpuszcza ani na milimetr, bo mogloby to dla nich oznaczac trybunal stanu albo i zwykle wiezienie.
UsuńRównież, jak wszystkie moje przedmówczynie, podpisuję się pod Twoimi "chciałabym", z tym, że ja dalej próbuję mieć nadzieję, że będzie jeszcze dobrze, że wezmę dupę w troki, wsiądę do autka lub autobusu i powiem Ci "dzień dobry" w Getyndze, że znów będzie normalnie.
OdpowiedzUsuńBoszszsz, juz mija trzeci rok, odkad bylas, wiec czas bylby najwyzszy. Boje sie jednak, ze jeszcze dlugo ani ja nie pojade do Polski, ani Ty nie przyjedziesz tutaj. Szykany pandemiczne zdaja sie nie miec konca.
UsuńTez bym sie pod ta lista hetnie podpisala, ale rzeczywistosc skrzeczy i to coraz bardziej. Wlasnie odkrylam, ze nawet na to " chcialabym ... i na starosc zakosztowac choc odrobiny beztroski" nie moge liczyc, bo po tych wszystkich latach pracy tutaj juz wkrótce bede raczej piec razy ogladac kazde euro i zastanwiac sie czy pozwolic sobie na male expresso, czy na cos do jedzenia. No zesz...
OdpowiedzUsuńMnie czeka bardzo uboga starosc, moze bede zmuszona chodzic do dobroczynnej garkuchni przykoscielnej, bo emerytury na zycie nie wystarczy? Dopoki jeszcze pracuje, jakos to idzie, ale potem...
UsuńNo to moze sie w jakiejs garkuchni na siebie natkniemy... :), choc do Ciebie per pedes nieco daleko, buuu.
UsuńKazdy kraj ma swoje wlasne garkuchnie. Najbardziej jednak upokarzajace jest, ze goscie nie maja i nie beda mieli podobnych dylematow, dla nich zawsze MUSI sie znalezc fundusz na godne zycie. Dla autochtonow juz niekoniecznie.
UsuńTak się zastanowiłam czytając te słowa, czy to tak trudne, że aż nie możliwe sprawić, żeby tak było jak chcesz Ty, ja i szereg innych osób podobnie myślących. Dawno już mówiłam, że gdyby Fenicjanie wiedzieli do czego doprowadzi ich wynalazek - pieniądz, to pewnie byliby zawiedzeni. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńGdyby wiedzieli... Chyba zrezygnowaliby z tego piekielnego wynalazku, zniszczyli go zanim zdazylby narobic szkod. ;)
UsuńSwiat idealny nie istnieje, nigdy nie istnial. Od poczatku istnienia zawsze byly wojny, choroby, glod. Cieszmy sie, ze nie jest gorzej niz jest I nawet w tym ktory jest szukajmy tych lepszych stron I walczmy o idealy, przeciez nikt nie zrobi tego za nas, a sam sie tez nie zmieni.
OdpowiedzUsuńCzlowiek by moze jeszcze mimo wieku powalczyl, ale wciaz wytracaja mu bron z reki, opluwajac przy tym i ponizajac.
UsuńNie chce swiata idealnego, chce godnosci i normalnosci w tym, ktory juz istnieje, nic wiecej, nie marzy mi sie Utopia, a tylko zwykla demokracja, nie dyktatura, nie panstwo wyznaniowe, nie szykany i brak pomyslu na uzdrowienie swiata. I jego mieszkancow.