Nowe problemy, jakby starych bylo za malo

  Ktoregos dnia w polowie miesiaca slubny pokazuje mi wyciagi z konta, z pustego konta, a jest 17 maja. Konto mamy wspolne. Troche sie zaniepokoilam, bo do konca miesiaca jeszcze kawal drogi, a tu juz zieje pustka. No cos niespotykanego. Zaglebilam sie wiec i dalej analizowac, co sie dzieje. No okazuje sie, ze slubny ciagnal z konta jak dojna krowe za wymiona, duzo wzial, bardzo duzo, a zakupy, jakie robil pochlonelyby moze cwierc tego, co wyplacil. No i oczywiscie nie wiadomo, co stalo sie z pieniedzmi, on nic nie wie, ja tym bardziej. Mam za to fajna perspektywe, ze ta niezreczna sytuacja bedzie sie powtarzac, bedzie bral nie wiadomo na co, bo moze, bo konto jest na niego, bo nie jest ubezwlasnowolniony, bo, bo, bo. Oplata za konto kosztuje, wiec z dwoch przeszlismy na jedno i cale lata to jakos dzialalo. Facet nie da sobie odebrac karty, podobnie jak nie zrezygnuje z prowadzenia samochodu, choc juz dawno powinien, ale coz, jeszcze nikogo nie zabil ani nie wjechal przez szybe wystawowa do sklepu, wiec nikt mu nic nie zrobi. Bedzie jezdzil, bo tak i juz.

 Przegladajac wyciagi z konta, natknelam sie na kwote, ktora sobie zabral w maju nasz dostawca pradu. O tej drastycznej podwyzce pisalam TUTAJ, jak rowniez o tym, ze dogadalam zmiane taryfy i zamiast 125 euro miesiecznie bedziemy placic 64. Tymczasem na wyciagu czarno na bialym stoi 125, wiec do jednego zmartwienia doszlo mi nastepne. Poryczalam sie z tej bezsilnosci, bo znow zalatwianie wszystkiego, odkrecanie i naprawianie spada na mnie, a ja mam akurat taki nastroj, ze najchetniej bym z lozka nie wychodzila, wszystko mnie przerasta. Naprawde! Ze slubnym mam zwiazane rece, nic nie moge zrobic, za to moge sie spodziewac, ze takie ekscesy beda sie powtarzac, a wiem rownie dobrze, ze nikt mu niczego nie zabroni, do niczego nie zmusi, dopoki nie zacznie byc niebezpieczny dla siebie albo otoczenia, wtedy ewentualnie bedzie mozna zaczac myslec o ubezwlasnowolnieniu albo o domu opieki.

 Na szczescie u dostawcy pradu poszlo sprawniej, ale musiano mnie polaczyc z kims wyzej stojacym, bo pani na pierwszej linii zupelnie nie wiedziala, jak to ugryzc, nawet sugerowala mi, ze nie odeslalam do nich podpisanych papierow, ktore przyslano mi po tamtej rozmowie. Juz w pewnej chwili sama nie bylam niczego pewna, mam tyle na glowie, ze moglam to odlozyc na bok, zeby wyslac pozniej i calkiem zapomnialam, ale znajac siebie, ja z takimi rzeczami nie czekam, zalatwiam szybko, zeby miec z glowy, wiec na 99,9% wyslalam. Dopiero ta osoba wyzej doszukala sie bledu, przyznala do tego bledu z ich strony, bardzo przeprosila i obiecala, ze pobrana za maj nadwyzka zostanie mi niezwlocznie zwrocona na konto. Trzeba bedzie sledzic, bo jak powiadaja Niemcy Vertrauen ist gut, Kontrolle ist besser*) (no ja tez w koncu moge sie posnobowac na taka, ktora zna jezyki obce). I tak, qrna, ze wszystkim. Swoja droga, gdyby nie ten rabunek na koncie, pewnie dlugo bym nie zauwazyla, ze mi biora dwa razy tyle co powinni za prad. Rzadko sprawdzam wyciagi z konta, nie chce mi sie.

 Ale zauwazam u siebie coraz wieksze zmeczenie ta odpowiedzialnoscia za wszystkich dokola, to mi odbiera sen, nawet melatonina nie pomaga. Mam coraz wieksze problemy ze wstaniem rano z lozka, wszystko mnie boli, ale juz nawet do lekarza mi sie nie chce, bo co mnie ktory bada, to wychodzi, ze jestem zdrowa jak ryba i pewnie kazdy mysli, zem histeryczka czy inna hipochondryczka. Ja juz naprawde nie mam sily na to zycie.

 

*) Zaufanie jest dobre, kontrola lepsza.