Mama czuje sie jak w domu

 Wcale nie dlatego tak sie czuje, ze w koncu sie zadomowila, jakby sie mozna bylo domyslac po tytule, ale akurat odbywa sie u sasiada generalny remont lazienki i warkot udarowej przemyslowej wiertarki towarzyszy nam od kilku dni. Zaczelo sie niewinnie, u sasiadki Katji z przeciwka zaczal przeciekac sufit w lazience, udala sie wiec pietro wyzej do sasiada Dimitra (oboje z Kazachstanu, oboje niezwykle sympatyczni). U niego suchutko i ani sladu wody, ale kiedy u Katji plamy na suficie rosly, zameldowali w spoldzielni, ze cos jest nie halo. Lazienka Dimy byla remontowana kilka lat temu, kiedy zmarl nasz ulubiony sasiad, a wdowa po nim poszla na mniejsze mieszkanie. Hydraulicy ze spoldzielni skuli troche podlogi w miejscu przecieku, ale nic nie znalezli, za to dzien pozniej u Katji lalo sie z sufitu. Spoldzielnia postanowila zatem zrobic u Dimy jeszcze wiekszy remont, z wymiana wanny i innych sanitariatow, skuciem calej podlogi, zeby znalezc ten przeciek. Dima mial za to jedno zmartwienie, gdzie mianowicie bedzie chodzil za potrzeba

nie majac w domu sedesu. Spoldzielnia postawila do jego i robotnikow dyspozycji tojtojke (mobilna wygódke) przed wejsciem do budynku, ale to Dimie nie wystarczalo, bo w tojtojce nie moglby sie myc, a na propozycje spoldzielni, zeby myl sie w zlewie w kuchni, spytal uprzejmie, czy sie z glupim na lby pozamieniali. Dostal zatem na trzy tygodnie hotel, nawiasem mowiac ten sam, ktory ja zarezerwowalam dla dwoch mamy kolezanek z Wigoru, ktore przyjezdzaja na jej urodziny. 

Od tego dnia codziennie mamy bardzo glosne warczenie, ze az cala chalupa sie trzesie w posadach. Za to mama smieje sie, ze ma jak u siebie w domu, gdzie co jakis czas w ktoryms mieszkaniu odbywal sie remont generalny, wlacznie z wymiana przewodow elektrycznych, a ze sciany to wielka plyta, jakis straszliwie twardy zelbeton, to i wiercenie jest robota wielce zmudna, wiertla sie pala i wszystko trwa bardzo dlugo, zwlaszcza ze wiekszosc mieszkancow dokonuje tych remontow we wlasnym zakresie, co powoduje, ze trwaja one w nieskonczonosc. W ostatnim czasie remontowano najpierw mieszkanie nad mama, a kiedy wreszcie odetchnela z ulga, sprzedane zostalo mieszkanie pod nia i wszystko zaczelo sie od nowa. Nawet kiedy rozmawialysmy przez telefon, czesto slyszalam odglosy tego straszliwego ryku wiertary.

Mama mowila, ze u mnie jest dla niej za cicho, nie ma placu zabaw pod oknem, na ktorym w dzien urzeduja i wrzeszcza mlodsze dzieci, a po zapadnieciu zmroku te nieco starsze popijaja winko i tez zachowuja sie glosno, zadne golebie nie gruchaja od switu, nie ma piszczacych nowojorskimi syrenami radiowozow i karetek, ktore nawet w srodku nocy na pustych ulicach napier***ja tymi syrenami, ze budza ludzi pracy. U nas pojazdy uprzywilejowane wlaczaja ten wynalazek szatana na odcinkach, gdzie jest duzy ruch i musza sie przedzierac albo przed skrzyzowaniem, kiedy chca je przejechac na czerwonym. W pozostalych przypadkach wystarczaja im koguty i swiatla stroboskopowe, wiec wycie syren jest tu zjawiskiem rzadkim. Tak wiec mama ma nareszcie co najmniej jeden ze swoich oswojonych dzwiekow i pewnie spi jej sie lepiej przy tych kolysankach wiertarkowych, tylko co ja poczne, kiedy ten remont dobiegnie konca?