Nachalne żebranie

 W internetach zauwazalny stal sie nowy trend, nachalne dopraszanie sie o wsparcie finansowe. Do czegokolwiek czlowiek sie nie zblizy, tam spotyka wyciagnieta reke. Jak nie jakies patronajty, to znow "kup mi kawe" czy "wesprzyj".  Kazda z tych osob szuka frajerow pod pretekstem, ze bedzie mogla oddac sie bardziej pracy nad swoim blogiem/strona czy czym tam jeszcze, a zrozumiec to nalezy, ze bedzie robila dokladnie to samo, co do tej pory, ale nie bedzie musiala pracowac. Cwany przepis na zycie.Taki wiecej pisowski.

 Lubilam kiedys czytac pewna internetowa gazete, czy jak to nazwac, taka polityczna platforme, madrze pisali i ciekawie. Teraz wchodzisz na ich strone i zaraz masz po oczach WESPRZYJ, ba, nawet jest gotowa ramka z kwotami do wybrania, oczywiscie umiejscowiona na samym srodku, nie do przeoczenia, wieksza od tresci, ktora wlasnie chcesz przeczytac. Najpiekniejsze jest jednak to, ze kiedy ruszysz mysza, zeby przescrollowac dalej, jak diabel z pudelka wyskakuje ramka z oczojebnym napisem NO NIE ODCHODZ JESZCZE, NAJPIERW WESPRZYJ czy cos  w tym rodzaju. 

 Sluchajac podcastow, coraz czesciej musze wysluchiwac listy dobroczyncow wplacajacych poprzez ten patronajt, zamiast tresci tego, co chce wysluchac. To jest dla mnie horror. Teraz nikt nawet pierdnac za darmo  nie chce, za wszystko trzeba placic, a niektorzy tak sie wycwanili, ze teraz ukrywaja tresc i dopoki nie zaplacisz, nie dowiesz sie dalszego ciagu, choc jeszcze do niedawna udostepniali wszystko za darmo, przymilali sie do sluchaczy/ogladaczy/czytaczy, zeby zechcieli poswiecic ich wypocinom chwile swojego cennego czasu. Teraz obrosli w piorka i kaza sobie slono placic za wszystko, co udostepniaja. Nie ma nic za darmo. 

 Ja takich nachalnikow od razu skreslam, bo o ile jeszcze toleruje niesmiale prosby, to nie mam ochoty tolerowac naciskow i szantazu. Niech sie bujaja i szukaja frajerow gdzie indziej, internet jest pelen podcastow czy artykulow do czytania, nie musza byc oni. Jestem wyjatkowo przewrazliwiona, kiedy ktos chce ze mnie zrobic dojna krowe. Pomagam chetnie, ale na wlasnych warunkach i nie pozwole nikomu stosowac wobec mnie naciskow. 

 Politycy tez zewszad wolaja, zeby wspierac ich kampanie, zaczynam miec wrazenie, ze caly swiat zaczal funkcjonowac za pieniadze. No wiem, pracowac trzeba, ale teraz niektorzy kaza sobie placic praktycznie za nic, za to, ze umieszcza w internecie jakis idiotyczny filmik. No ja akurat nie musze ogladac idiotycznych filmikow czy sluchac podcastow, ktore dotychczas byly dostepne gratis i ktorych autor grzecznie sie przymilal o "suba".  A teraz to ja mam placic, bo jemu grupa subskrybentow wzrosla na tyle, ze juz nie bedzie pozostalej holocie robil prezentow. Nagle poczul sie celebryta, literatem czy diabli wiedza kim jeszcze i tera to on bedzie kasowal. 

 I zeby nie bylo niedomowien, nie potepiam w czambul spolecznego finansowania ciekawych i pozytecznych, ale czaso- i pracochlonnych projektow. Tyle tylko, ze teraz wsparcia finansowego oczekuja nowicjusze po upublicznieniu kilku filmikow, opowiesci, czy artykulow na jakis temat. Jak wiecie, slucham sobie na spacerach m.in. podcastow kryminalnych i nie tylko, ale zajmijmy sie tymi pierwszymi. Jest w czym wybierac, podcasterow true crime namnozylo sie jak grzybow po deszczu. Tematyka jest w pewien sposob ograniczona i ci, ktorzy dobijaja do tego grona, sila rzeczy powtarzaja tematy. Ile wiec razy mozesz sluchac o tym samym? Ja rozumiem, ze ci starsi stazem podcasterzy musza sie zdrowo nagimnastykowac, zeby znalezc nowy temat i przedstawic go jako pierwsi i to jeszcze w sposob ciekawy i oferujac dobra jakosc nagrania, bo nie czarujmy sie, nie wystarczy mikrofon ze smartfona. Nierzadko na poczatku, kiedy jeszcze nie wybralam sobie ulubionych podcastow, sluchalam jak leci i niektorych nielatwo bylo mi zrozumiec mimo sluchawek w uchu. Teraz slucham juz tylko takich, ktorzy cenia jakosc, ale to jeszcze nie znak, ze musze ich finansowac. Kiedy niektorym uderza sodowka, przestaje ich subskrybowac, mam jeszcze tak wielu innych do wyboru, a wciaz dochodza nowi. 

 Chcialabym sie Wam jeszcze pochwalic moimi spacerowymi osiagnieciami we wrzesniu. Pogoda wspaniale wspolpracowala, bylo w sam raz do wloczenia sie po okolicy, nie za goraco, nie za zimno, bez opadow. Takie wrzesnie to ja lubie, choc ten podobno jest najcieplejszym, odkad zaczeto mierzyc i notowac temperatury.

Tak, dobrze widzicie, przedreptalam w tym miesiacu ponad 150 kilometrow i spalilam przy tym ponad 12 tysiecy kalorii. Oraz jestem z siebie niezwykle dumna, choc kiedy powiedzialam o tym Toyce, to mnie wysmiala. Ona bowiem pokonala z pewnoscia podwojny dystans, o ile nie jeszcze wiekszy, no ale ona ma cztery konczyny do biegania, a ja tylko dwie i to troche juz popsute. I, jak widzicie na wykresie, nie kazdego dnia wychodzilam swoje zamierzone 6000 krokow, bo gdybym byla bardziej zdyscyplinowana, to hohoho, a moze ojesusmaria!