Migawki codzienne

 Dzisiaj syn naszego przyjaciela P. konczy 18 lat. Kiedy to sie zdazylo wydarzyc? Pamietam, jakby to bylo wczoraj, bylismy na urodzinach jego mamy, a obchodzi je dwa dni przed synem, 13 listopada. Tamtego dnia byla juz tak wymeczona ciaza, a jej nogi w kostkach byly niedorzecznie opuchniete. Siedziala wiec tylko ze stopami wyzej, a my obslugiwalysmy jej gosci. Dwa dni pozniej Gucio byl na swiecie. Na starym blogu byl wpis o jego pierwszym dniu w szkole, a teraz Gucio stal sie calkiem dorosly, chyba trzeba bedzie przejsc na "Pan Gucio". W kazdym razie po poludniu idziemy jesc torty osiemnastkowe, bo najpierw jest tortowanie w domu dla rodziny i przyjciol, a w weekend Pan Gucio bedzie balowal ze swoimi kumplami.

 Kilka dni temu chwalilam sie na fb sprawnym spacyfikowaniem kocich futer przed wizyta u weta na szczepieniach, a nawet zamiescilam zdjecie, o to tutaj:

 

 W pelnym samozadowoleniu, ze koty sa bezpieczne, weszlam jeszcze po cos do sypialni, ktora przez poprzedzajaca godzine byla zamknieta na klucz, zeby Miecka nie wlazla pod lozko, bo wydostanie jej stamtad to miszn imposibl. Zwlaszcza, ze cwaniara zaczela cos wyczuwac i schowala nam sie w salonie za zaslona tak skutecznie, ze dlugo nie moglismy jej znalezc. Kiedy wrzucilam ja do transportera, zaraz zaciagnelam suwaki, ale w poczuciu wielkiej satysfakcji nie zauwazylam, ze po drugiej stronie suwak byl nie zaciagniety, co doskonale widac na zdjeciu, ale ja tego na zywo nie widzialam. Mozecie raz zgadywac, co sie stalo. Krulova nie bylaby soba, gdyby nie wykorzystala tej jednej szansy na milion, wymknela sie z torby i jak szczala z predkoscia swiatla pomknela prosto w otwarte drzwi sypialni i schowala sie w najbardziej niedostepnym kacie pod lozkiem. A do wyjscia zostalo mi 5 minut! Ruszylismy razem ze slubnym nurkowac pod wyrko, on z jednej, ja z drugiej strony, on uzbrojony w spryskiwacz do kwiatow, zeby kota probowac przegonic woda, Miecka wydawala grozne pomruki i plula jadem jak kobra, wiec juz myslalam, ze skonczy sie na szczepieniu samej Bulki, a z Miecka pojade kiedys pozniej, jak juz to mialo miejsce kilka lat temu, kiedy tak sie wsciekla, ze ze strachu zostawilam ja w domu, bo nie szlo jej w zaden sposob spacyfikowac, nawet w rekawicach spawalniczych. Ale stal sie cud i jakos ja wydlubalismy, a ona nawet pozwolila sie znow zapakowac do torby. Za to za kare narzygala mi w transporter, jak zwykle zreszta, bo kiedy Miecka ma stresa, to rzyga dalej niz widzi. Koty sa zaszczepione, mam spokoj na nastepne dwa lata. Wetka po raz pierwszy widziala Bulke, bo trzeba Wam wiedziec, ze chodze teraz gdzies indziej, nie do ludozercy, i bardzo byla zdziwiona jej gabarytami i waga piorkowa. Jak na 10-latke to ponoc wazy stanowczo za malo, ale taki jej urok, nigdy nie byla ciezsza i zawsze bylo to pol Miecki. Bylo, bo Miecka przez chorobe schudla i juz nie jest serdelkiem. Miecka wazy 4.600, a Bulka 2.600. Przedtem bylo 5.400 i 2.700, czyli Bulka tez troche schudla.

 Jak co roku od 2011 zamowilam kalendarze scienne z moimi zdjeciami. Kiedys zamawialam ich duzo i rozdawalam w ramach prezentow gwiazdkowych, ale ceny poszly tak w gore, ze teraz zamowilam tylko dla mnie i dzieci. Wyjelam z paczki pierwszy i... qrde, cos mi nie pasowalo. Na gorze powinno byc zdjecie, na dole kratki kalendarza. Przerzucilam inne, ale wszystkie pozostale byly w porzadku, tylko ten jeden jakis taki do gory nogami.

Po lewej ten felerny

 Zaraz zadzwonilam do tej drukarni, sympatyczny pan z BOK poprosil mnie o zdjecie, no ale akurat rozmawialam z nim, wwiec wytlumaczylam, ze nie umiem rozmawiajac jednoczesnie robic zdjecia, wiec obiecal, ze oddzwoni do mnie za 5 minut. No wiec zdazylam zrobic te zdjecia, a nawet wyslac mu maila, zeby wiedzial, o czym mowie. Obiecal przyslac dwa zamiast tego jednego, tym razem maja byc prawidlowo zszyte. Tyle lat juz u nich zamawiam, ale nigdy jeszcze nie musialam niczego reklamowac, dopiero teraz.