Jak najprosciej...

 ... wychowac sobie pasozyta na memlonie. 

 Qrde, juz polowa pazdziernika!!! Kiedy to przelecialo, przeciez dopiero byl dzien zjednoczenia Niemiec, a tu za chwile przyjdzie nam cofac zegary o godzine, podobno ostatni juz raz, czego osobiscie bardzo zaluje, bo ja lubie czas letni, mam wtedy godzine wiecej dnia po poludniu, bo rano to mi nie zalezy. Bylo nawet referendum, w ktorym bralam udzial, czy zostawic czas letni, czy wrocic do wlasciwego, ktorym jest zimowy. Ku mojej rozpaczy wygral zimowy, ale nic, dostosuje sie, bo nie mam wyjscia.

 Ale ja tu o czym innym chcialam podywagowac. Niedawno rozmawialam z kuzynka, ktora sie uskarzala, ze nosi ciezkie zakupy, a kondycja juz nie ta, ze bedzie musiala kupic sobie torbe na kolkach i takie tam. Zapytalam, dlaczego nie uzywa samochodu, ma przeciez prawo jazdy, ale podobno jej maz boi sie o calosc auta i, choc sam nie jezdzi, jej nie pozwoli, ani nawet nie zawiezie po te zakupy, bo nie. To jedna strona medalu, druga zas wyglada tak, ze gdyby jej zabraklo, on pewnie zginalby marnie, bo nie tylko nie umie gotowac, wlaczyc zmywarki czy pralki, to dodatkowo wszystkie papierkowe sprawy od poczatku zalatwiala ona i przypuszczam, ze on nie umialby wypelnic formularza na czynsz, prad, gaz czy ubezpieczenia, bo jednak obydwoje sa niekumaci w internety i ona robi to klasycznie co miesiac. Jak do tego doszlo? Ano ksiaze malzonek byl poznym dzieckiem swojej mamy, ktora przed nim tracila wiele ciaz, wiec gdy sie wreszcie urodzil, chuchano na niego i dmuchano, zeby zadna krzywda dzieciecia nie spotkala. Mama robila dla (za) niego wszystko i chociaz dobrze, ze udalo jej sie wychowac dosc milego i pogodnego osobnika, ale niestety takiego, ktory nie posiadl zadnych praktycznych umiejetnosci. Calkiem podobnie bylo w przypadku naszego P., a i w przypadku mojego slubnego zapowiadalo sie na powtorke z rozrywki. Tyle ze P. umie zarabiac pieniadze i kiedy jest cos w domu do zrobienia, wzywa roznych fachowcow i placi za uslugi. I nie chodzi tylko o przyslowiowe wbicie gwozdzia czy wywiercenie dziury pod dybel, zeby zawiesic szafke, do sprzatania i prasowania przychodzi pani, a inna pani gotuje na caly tydzien i on odbiera pudelka. Dyzur sprzatania klatki schodowej i domu dokola robi za niego inny umyslny, choc w domu ma nastoletniego syna, ktory moglby te proste prace wykonywac i co ja mu nieraz sugerowalam, od kiedy zyje sam, bo wczesniej sporo robila jego eks. I wychowuje swojego syna na dokladnie taki sam bezuzyteczny egzemplarz jak on sam. Natomiast swietnie wychodzi mu zarabianie pieniedzy, zna sie na gieldowych kruczkach, inwestuje i ma z tego dodatkowy dochod. Nie zginal wiec, kiedy zona go opuscila, daje rade, a nawet lepiej stoi finansowo niz przedtem.

 Maz kuzynki pewnie by sie jakos nauczyl, gdyby zostal sam, ale kuzynka od poczatku malzenstwa chciala sie wykazywac, jaka to ona obrotna i jak ze wszystkim daje sobie rade, wiec utwierdzila go tylko w jasniepanskich nawykach. Teraz ma, co sobie wychowala i pretensje moze miec wylacznie do siebie.

 Ja znajac ich historie, postepowalam z wiekszym sprytem. Mialam bowiem taki sam egzemplarz, jedynak pozno urodzony, ktory stracil ojca, byl wiec dla matki rzadkim i jedynym skarbem, ktoremu wymiatala pylki spod nog i wszystko dla niego robila. Az nastalam ja, a zaraz potem stan wojenny z godzina policyjna, brakiem telewizji i zakazem spotkan, wiec szybko zaszlam w ciaze i pomyslalam sobie "teraz albo nigdy", wiec natychmiast stalam sie umierajaca i z porcelany, nic nie moglam sama robic, a byl to jeszcze czas tokow, wiec slubny chetnie przejal moje obowiazki, pral w reku wszystko, nawet moja bielizne, bo pralki jeszcze nie mielismy, a ja przeciez nie moglam sie pochylac nad wanna, sprzatal, przynosil ciezkie zakupy, no prawie wszystko za mnie robil. I nauczyl sie pomagac, weszlo mu to w krew. Nigdy tez nie uslyszalam od niego, ze "nie da mi samochodu", bo to akurat ja wnioslam auto w posagu, wiec nim jezdzilismy na zmiane i tak bylo przez cale malzenstwo. Dopiero teraz na szczescie sam zrezygnowal z jezdzenia po moich marudzeniach, ze czas najwyzszy. No coz, z powodu jego obecnego wieku i choroby prawdopodobnie nie dalby sobie rady beze mnie, nie umialby prawidlowo wypelnic formularza, pewnie z czasem i zakupy stanowilyby dla niego wyzwanie nie do ogarniecia, ale ogolnie gdyby nie choroba, dalby sobie rade. A to tylko dlatego, ze w pore i w odpowiednim czasie "wychowalam" sobie meza, nie usilowalam udowodnic swiatu, ze poradze sobie ze wszystkim, choc kiedy moja tesciowa na to patrzyla, z zawisci zalewala ja zolc i wciaz powtarzala, ze przez te kilka miesiecy zrobil dla mnie wiecej niz dla niej przez cale zycie i zamiast sie cieszyc, ze darmozjad ruszyl do roboty, to go zalowala, a mnie zarzucala, ze go wykorzystuje. Nie tylko wiec zony robia z mezow osobniki nieprzystosowane do zycia, ale wina lezy glownie po stronie matek, ktore przygotowuja wprawdzie corki do roli matek i gospodyn domowych, ale juz synow trzymaja z daleka od prozaicznych zajec, majac nadzieje, ze ich przyszle zony to ogarna.

 Bywa rowniez odwrotnie, jak w przypadku tego naszego znajomego, ktory zmarl niedawno. Wdowa po nim zajmowala sie wprawdzie gospodarstwem, ale to on byl od papierow, rachunkow, kont bankowych, formularzy i obslugi komputera, a z zajec domowych od przynoszenia opalu, paleniu w kominku i malych domowych napraw. Ona teraz niespecjalnie sobie radzi, a w zwiazku z jego smiercia spraw do zalatwienia jest cala masa. Dobrze, ze jej ziec przejal czesc obowiazkow, a takze berlinska corka, ktora jest prawnikiem. 

 Niestety opamietanie czesto przychodzi za pozno, dopiero po smierci wspolmalzonka okazuje sie, ze ten zyjacy nie moze sobie z niczym poradzic, bo przez caly czas trwania malzenstwa byl separowany od domowych obowiazkow, zarowno tych gospodarczych, jak i papierowych.