Lawina

 Cos ostatnio za duzo wokol mnie smierci i ciezkich nieuleczalnych chorob, a ja przestaje sobie z tym radzic. Moze spowodowane jest to ich lawina, nie zdaze przepracowac jednego, a juz nastepne puka do drzwi i grzecznie pyta, czy moze wejsc. A moja dusza jest mala, brak w niej miejsca dla wszystkich dramatow naraz, ma tez swoja wytrzymalosc i potrzebuje czasu, zeby uporac sie z jedna tragedia. Zaczynam sie czuc jak przygnieciona lawina wielkich glazow, te ktore spadly jako pierwsze, dalam rade jakos odsunac, nastepne spadaja na mnie coraz szybciej i jest ich coraz wiecej. Przestaje sobie z tym radzic, psychika mi wysiada. Dochodzi do tego, ze zaczynam zazdroscic tym, ktorzy uwolnili sie od tej doczesnosci, choc z drugiej strony ich odejscie jest dla mnie kolejnym kamieniem w lawinie.

 Moze tez jesien doklada swoje, te coraz krotsze dni, coraz mniej swiatla i slonca maja nie najlepszy wplyw na samopoczucie, coraz czesciej chcialabym juz miec to wszystko za soba, nie moge podolac zyciu. 

 Coraz bardziej meczy mnie wrogosc czlowieka do czlowieka, brutalnosc, jaka zapanowala na swiecie, chciwosc, nieprzejednanie, pogarda, mobbing, stalking, terror, hejt i calkowite niezrozumienie dla jednostek slabszych. Ja nie nadaje sie do obecnej rzeczywistosci.

 I niby bylo fajnie, niedziela rodzinnie spedzona, pogoda ladna, ale wystarczylo kilka tragicznych wiadomosci, o eskalacji dzialan wojennych, o nieuleczalnej chorobie, o czyjejs smierci, o nasilajacym sie terroryzmie w Niemczech, o niekonstytucyjnych i nielegalnych dzialaniach obecnego rzadu, zeby za wszelka cene utrzymac chwiejace sie stolki pod ich niekompetentnymi dupami, nasilajacy sie deficyt swiatla, bo o 7.00 jest jeszcze ciemna noc, a o 19.00 juz, padajacy deszcz, ekscesy slubnego i miliard innych malych i nic pojedynczo nie znaczacych rzeczy i zdarzen, ale juz w gromadzie dolujacych na smierc, zeby xuj bombki strzelil i przekleta melancholia powrocila, a razem z nia odlecial apetyt na zycie. 

 Nawet nie mozecie sobie wyobrazic, jak bardzo bym chciala gdzies choc na pare dni wyjechac i jak bardzo nie moge tego zrealizowac, bo niestety tu jestem potrzebna wszystkim. Patrze sobie na zdjecia Syltu, "zwiedzam" go znow przy pomocy geo street view i strasznie tesknie, az boli. Duzo bym dala, zeby moc powloczyc sie po pustawych teraz plazach, nawet podczas sztormu, w koncu mozna sie opowiednio ubrac. Kupilam przeciez na okolicznosc obskakiwania przez psy w psiej szkole takie ortalionowe spodnie, leza w szafie i czekaja na lepsza okazje. Ehhh... pewnie zdaza tam zgnic.

 Troche marudze, ale nie mam sie przed kim wyzalic.

 Kto z Was pamieta, ze dzisiaja wlasnie przypada  pierwsza rocznica napasci Hamasu na Izrael, zwana Masakra w Be´eri, dokonana przez czlonkow rzadzacego Strefa Gazy palestynskiego ugrupowania terrorystycznego Hamas na mieszkancach kibucu Be´eri. Napasc ta kosztowala zycie, wedlug roznych zrodel, od 1100 do 1300 ofiar po stronie zydowskiej. Nastepstwem jest trwajaca do dzisiaj wojna, do ktorej dolaczaja kolejne panstwa. Ale swiat zachodni organizuje propalestynskie manifestacje, jakby ta masakra nigdy nie miala miejsca, jakby to Izrael rozpetal te wojne. Tak, gina cywile, ale te ponad tysiac ofiar to tez byli cywile, niektorzy z uprowadzonych przez Hamas do dzisiaj sie nie odnalezli i nie wiadomo, czy w ogole jeszcze zyja, a jesli, to z pewnoscia sa/byli srodze torturowani.

 

 I pewnie juz zauwazyliscie pewne zmiany na blogu, padly nawet pytania, na jaka to okolicznosc ta aureola i dlaczego akurat z alufelgi. Chyba nie przypuszczacie, ze na takiego antychrysta jak ja splynie nagle swiatlosc wiekuista i zaswieci mi kólkiem wokol glowy, a na zloty symbol swietosci to mnie znowu nie stac. Bo w to, ze zywcem pojde do nieba, to chyba nie watpicie. Powoli bowiem ewoluuje w Matke Terese Anne z Kalkuty Getyngi, za te czyny, po ktorych mnie poznacie. Niczego lepszego okraglego nadajacego sie na nimb nie mialam pod reka, a na poboczu rdzewiala alufelga (czy aluminium moze w ogole rdzewiec?), wiec bedzie robic za moj symbol swietosci. Wolalabym wprawdzie byc ciezka od milionow sucza z Hollywoodu, ale raczej jednak pisana mi jest uboga swietosc. Stad chyba ten tytul, ale mozecie sobie interpretowac jak chcecie, wazne, ze brzmi dobrze i wzbudza zaciekawienie. Zas obrazek, a wlasciwie obrazki, bo i blogowa strone na fejzbuku zmienilam  w zwiazku ze zmiana tytulu bloga, stworzyla mi sztuczna inteligencja, ktora wcale taka inteligentna nie jest, za jaka chcialaby uchodzic. Dopiero za czwartym razem trafila mniej wiecej w moje oczekiwania obrazkowe, choc nie jest to tak na 100%, ale nie mialam juz ochoty tlumaczyc tlumokowi po raz piaty.